عملکرد دست و بازوی بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد با ارائه برنامه شدید و طولانی مدت کاردرمانی مختص دست و بازو قابل بهبود است.

آسیب‌های دست و اندام فوقانی پس از سکته مغزی منجر به محدودیت‌های متعددی در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر بازآموزی حسی-حرکتی زودهنگام بر عملکرد دست بیماران مبتلا به سکته مغزی بود.‌ 5 بیمار مبتلا به سکته مغزی حاد که تازه دچار سکته مغزی شده بودند در این مطالعه شرکت کردند. ساعت برنامه کاردرمانی بازآموزی حسی-حرکتی دست مبتلا را به صورت روزانه، 5 روز در هفته و به مدت 3 ماه دریافت کردند. اجزاء این برنامه 3 ساعتی شامل 15 دقیقه تکنیک تصور ذهنی، 15 دقیقه تکنیک مشاهده حرکتی، 30 دقیقه تکنیک آئینه درمانی، یک ساعت و نیم تکنیک حرکت‌درمانی همراه با بی‌‌حرکتی سمت سالم،  و نیم ساعت تکنیک بازآموزی حرکتی دوطرفه اندام فوقانی بود. فعالیت‌های حسی-حرکتی درون این تکنیک‌‌ها به کمک نگرش کاردرمانی تکلیف‌مدار و براساس اولویت‌ها و اهداف خود بیماران انتخاب شد. نتایج تحقیق نشان داد، پروتکل بازآموزی حسی-حرکتی که از میزان و شدت کافی از تکنیک‌های  تصور ذهنی، مشاهده حرکتی، آئینه‌درمانی، حرکت‌درمانی همراه با بی‌حرکتی سمت سالم، و بازآموزی حرکتی دوطرفه دست و بازو برخوردار باشد، قادر به بهبود عملکرد دست و بازو بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد است.

کلیدواژه ها: نگرش تکلیف مدار | کاردرمانی | بازآموزی حسی-حرکتی | دست | سکته مغزی |

گروه های مخاطب: رسانه ها و مردم | متخصصان و پژوهشگران | سیاستگذاران درمانی

مشخصات طرح مرتبط:

عنوان پروژه: بررسی تأثیر بازآموزی حسی-حرکتی زودهنگام بر عملکرد دست بیماران مبتلا به سکته مغزی

مجری اصلی: حمیدرضا رستمی   |  همکاران: مریم مستاجران، سعید علیزاده، ایمان ادیبی   |  تاریخ اتمام طرح: 1402/10/10  |   کد طرح: 198155

English article: Feasibility and efficacy of an early sensory-motor rehabilitation program on hand function in patients with stroke: a pilot, single-subject experimental design