نشست خبری ترجمان دانش در دانشکده توانبخشی در روز یکشنبه مورخ 12 آذر ماه 1402 با حضور اصحاب رسانه به مناسبت آذر ماه پژوهش
به مناسبت آذر ماه پژوهش نشست خبری ترجمان دانش در دانشکده توانبخشی در روز یکشنبه مورخ 12 آذر ماه 1402 با حضور اصحاب رسانه ، مجری طرح تحقیقاتی، معاون و کارشناسان پژوهشی و روابط عمومی دانشکده و اعضا هیات علمی دانشکده در محل سالن معرفت این مجموعه برگزار گردید.
نشست خبری با عنوان "بررسی تجربیات خانواده های افراد دارای زبان پریشی از موانع و تسهیل کننده ها ی دریافت خدمات گفتار درمانی در ارائه خدمات" با حضور جمعی از خبرنگاران و اساتید و با ارائه خانم دکتر لیلا قسیسین مدیر گروه گفتار درمانی برگزارشد. در این نشست مجری طرح توضیح داد: زمانی که سکته مغزی اتفاق می افتد درمان های توانبخشی یک زمان طلایی دارد که بین ۶ تا ۱۲ماه بعد از حادثه است ایشان با اشاره به این مهم که سکته مغزی دومین علت مرگ و میر در ایران محسوب می‌شود ، بیان داشت متاسفانه میزان بروز سکته مغزی در ایران ۱۰ سال جوان تر و ۱۵ برابر متوسط جهانی است. یعنی ما با یک موجی از بیمارانی که دچار سکته مغزی هستند مواجه هستیم.
دکتر لیلا قسیسین گفت : بیشتر از ۵۰ درصد افرادی که دچار سکته مغزی می‌شوند ، زنده می مانند . سکته مغزی عوارضی برای آنها به دنبال دارد مثل فلجی اندام ها و اگر این آسیب در نیمکره چپ اتفاق افتاده باشد ، فرد ارتباط کلامی خود را از دست می دهد که به اصطلاح به این افراد، افراد زبان پریش گفته می شود.کسانی که دچار سکته مغزی می شوند ، آثار منفی طولانی مدت و تجربیات خیلی بدی چه در مورد فلجی اندام ها مثل فلجی دست و پا و چه شکست در برقراری ارتباط دارند. وی خاطرنشان کرد : نه فقط روی خود فرد ، بلکه روی خانواده نیز تاثیرات خیلی عمیقی می‌گذارد و از نظر اقتصادی ، اگر این افراد سرپرست خانواده باشند ، خانواده را از نظر اقتصادی دچار مشکل می کند و عوارضی که برای نگهداری از این افراد پیش می آید .بیشتر است. دکتر لیلا قسیسین، مدیر گروه آموزشی گفتار درمانی دانشکده توانبخشی اصفهان ابراز داشت: وقتی سکته مغزی اتفاق می افتد ، عمده درمانی که این افراد دریافت می‌کنند ، درمان توانبخشی است یعنی درمان های دارویی نمی تواند عوارض سکته مغزی را از بین ببرد . همچنین ایشان خاطرنشان کرد : ما با مصاحبه ای که روی ۱۲ خانواده افراد زبان پریش انجام دادیم ، عواملی موثر ( باز دارنده و تسهیل کننده ) شناسایی شد. بیشتر خانواده ها یک سری مشکلاتی داشتند از جمله : ارائه خدمات ، هزینه بالای درمان ، رفت و آمد به درمانگاه ها ، گرانی ویلچر ، محدودیت در دسترسی به گفتار درمانگرها (بازدارنده ) و یک عاملی که هم باز دارنده و هم تسهیل کننده بود پزشک بود. وی در همین خصوص اعلام کرد : درمان های توانبخشی یک زمان طلایی دارد که بین ۶ تا ۱۲ ماه بعد از حادثه است اگر این زمان از دست برود تاثیرات خدمات خیلی کاهش پیدا می‌کند همچنین عوامل دیگری مانند سن بیمار (سن بالا باز دارنده و سن پایین تسهیل کننده ) – شدت بالای آسیب ( تأثیرات منفی روی روحیه فرد و خانواده باعث عدم همکاری فرد در گفتار درمانی می باشد) نیز موثر هستند. در پایان جلسه نیز به سوالات خبرنگاران و حضار پاسخ داده شد .
