دستاورد تازه در آذرماه پژوهش ؛ کمربند حمایتی، راهکاری مؤثر برای کاهش درد لگن در زنان باردار
پژوهشی درباره ساختار لگن، دردهای بارداری و اثربخشی کمربند حمایتی در ارتقای کیفیت زندگی زنان بارداری، اگرچه تجربهای شگرف و آکنده از معنا برای زنان است، اما همواره با دگرگونیهای عمیق فیزیولوژیک و مکانیکی در بدن همراه است؛ دگرگونیهایی که گاه با درد، محدودیت حرکتی و کاهش کیفیت زندگی همراه میشوند. یکی از شایعترین این عوارض، درد ناحیه لگن در دوران بارداری و پس از زایمان است؛ پدیدهای که در سکوت بسیاری از زنان، بیآنکه به مداخلات درمانی مؤثر دسترسی داشته باشند، تحمل میشود.
دکتر فهیمه سادات جعفریان، متخصص آرتوز و پروتز، از نتایج یک پژوهش بالینی درباره تأثیر کمربند حمایتی بر کاهش درد لگن در زنان باردار خبر داد. وی در گفتوگویی اختصاصی با خبرنگار ما اظهار داشت: درد ناحیه لگن یکی از شایعترین مشکلات دوران بارداری است که متأسفانه بسیاری از زنان آن را بدون دریافت مراقبت مناسب تحمل میکنند. پژوهش ما با هدف بررسی علمی این پدیده و ارائه راهکارهای عملی برای کاهش آن طراحی شد.
دکتر جعفریان با اشاره به ساختار آناتومیک لگن افزود: لگن در ناحیه تحتانی تنه قرار دارد و از استخوانها، مفاصل، رباطها و عضلاتی تشکیل شده که در کنار هم، تعادل و حرکت بدن را ممکن میسازند. در دوران بارداری، این ساختار تحت فشارهای فیزیولوژیک و هورمونی قرار میگیرد که میتواند منجر به بروز درد و ناتوانی شود.
این پژوهشگر، با اشاره به شیوع بالای این عارضه در میان زنان باردار گفت: بر اساس مطالعات، حدود ۸ تا ۱۲ درصد زنان باردار دچار درد لگنی میشوند و نزدیک به ۹۰ درصد از آنان، بهویژه در سهماهه سوم بارداری، این درد را بدون مراجعه درمانی تحمل میکنند.
دکتر جعفریان درباره طراحی مطالعه توضیح داد: در این پژوهش، ۸۴ زن باردار که بهتازگی زایمان کرده بودند، پس از انجام تستهای غربالگری وارد مطالعه شدند. شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند: گروه نخست از کمربند باریک، گروه دوم از کمربند پهنتر، و گروه سوم تنها از تمرینات تقویتی بهرهمند شدند.
وی با اشاره به نتایج آماری پژوهش تصریح کرد: دادهها نشان داد که استفاده از کمربند حمایتی، بهویژه نوع پهنتر آن، بهطور معناداری موجب کاهش شدت درد، افزایش قدرت عضلات شکم و لگن، و بهبود عملکرد روزانه زنان شده است. در مقابل، گروهی که تنها تمرینات را انجام داده بودند، کاهش محسوسی در شدت درد یا نمره ناتوانی تجربه نکردند.
دکتر جعفریان در ادامه افزود: تمرینات هدفمند، بهویژه در زنانی که بارداری پرخطر ندارند، میتواند نقش مؤثری در افزایش آمادگی جسمانی، پیشگیری از سفتی عضلات، و بازگشت سریعتر به فعالیتهای روزمره ایفا کند. ما بهطور جدی توصیه میکنیم که زنان باردار، با رعایت اصول ایمنی، فعالیت بدنی منظم را در برنامه روزانه خود بگنجانند. از نکات مراقبتی، استفاده از بالش نرم بین پاها هنگام خوابیدن به پهلو، قرار دادن بالش زیر زانوها در حالت طاقباز، پرهیز از کفشهای پاشنهبلند، حفظ وضعیت صحیح بدن هنگام ایستادن و نشستن، و رعایت اصول ارگونومی هنگام بلند کردن اجسام از زمین، همگی از جمله توصیههای کلیدی ما برای کاهش درد لگن و کمر در این دوران هستند.
دکتر جعفریان در پایان تأکید کرد: هدف ما از این پژوهش، نهتنها ارائه راهکارهای علمی برای کاهش درد، بلکه ارتقای آگاهی عمومی و توانمندسازی زنان در مسیر بارداری و پس از زایمان است. امید داریم که نتایج این مطالعه، گامی مؤثر در جهت کاهش عوارض بارداری و بهبود کیفیت زندگی زنان در جامعه باشد.
